1. Odporność na ogień
Odporność ogniowa odnosi się do temperatury, w której materiał osiąga określony stopień zmiękczenia pod działaniem wysokiej temperatury, charakteryzującej odporność materiału na działanie wysokiej temperatury. Odporność ogniowa wyrobu zależy głównie od jego składu mineralnego, ilości zanieczyszczeń topliwych, wzajemnego wiązania minerałów oraz stopnia dyfuzji poszczególnych składników. Niektóre powszechnie stosowane produkty ogniotrwałe odnoszą się do ognioodporności cegieł glinianych w temperaturze 1300 ~ 1650 stopni, cegieł o wysokiej zawartości tlenku glinu w temperaturze 1500 ~ 2000 stopni, cegieł krzemowych w temperaturze 1600 ~ 1730 stopni i cegieł magnezowych powyżej 2000 stopni.
2. Temperatura zmiękczania ładunku
Temperatura mięknienia ładunku, znana również jako temperatura odkształcenia ładunku, odnosi się do temperatury, w której wyroby ogniotrwałe ulegają odkształceniu pod stałym obciążeniem ściskającym w określonych warunkach ogrzewania. Reprezentuje odporność produktu na jednoczesne działanie wysokiej temperatury i obciążenia, w pewnym stopniu wskazując na wytrzymałość konstrukcyjną produktu w podobnych warunkach użytkowania. Wskazuje to również, że produkt wykazuje znaczne odkształcenie plastyczne w tej temperaturze, co jest ważnym wskaźnikiem jakości użytkowania. Cegły węglowe są mniej podatne na odkształcenia podczas pracy w wysokich temperaturach. Temperatura mięknienia ładunku cegieł glinianych jest niższa, a temperatura mięknienia ładunku cegieł o wysokiej zawartości tlenku glinu jest wyższa niż w przypadku cegieł glinianych.
3. Widoczna porowatość
Odnosi się do procentowego udziału objętości otwartych porów w wyrobach ogniotrwałych do całkowitej objętości wyrobu. Pozorna porowatość nie tylko odzwierciedla gęstość materiałów ogniotrwałych, ale także charakteryzuje to, czy skład wielkości cząstek, formowanie i wypalanie są rozsądne w procesie ich wytwarzania. Z wyjątkiem lekkich produktów ogniotrwałych, surowce lub produkty o niskiej porowatości są korzystne dla poprawy jakości produktu, poprawy wytrzymałości mechanicznej, zmniejszenia powierzchni kontaktu z żużlem i przedłużenia żywotności. Porowatość cegły ogniotrwałej jest rozłożona na grube cząstki, spoiwa oraz między grubymi cząstkami a spoiwami, co poprawia właściwości termoizolacyjne cegły ogniotrwałej i zmniejsza odporność na korozję cegły ogniotrwałej. Pozorna porowatość cegieł magnezowych waha się od 14 do 20 procent, podczas gdy porowatość cegieł o wysokiej zawartości tlenku glinu może sięgać od 18 do 23 procent. Porowatość pozorna cegieł glinianych jest stosunkowo wysoka i wynosi od 18 do 26%. Zarówno zwiększenie ciśnienia formowania, jak i temperatury spiekania może zmniejszyć porowatość produktu.
4. Wytrzymałość na ściskanie w temperaturze pokojowej
W temperaturze pokojowej użyj maszyny do prób ciśnieniowych, aby załadować próbkę cegły ogniotrwałej o określonym rozmiarze z określoną szybkością, aż próbka zostanie rozbita, i obliczyć wytrzymałość na ściskanie w temperaturze pokojowej zgodnie z maksymalnym zarejestrowanym obciążeniem i powierzchnią próbki pod obciążeniem . Wytrzymałość na ściskanie w normalnej temperaturze cegły ogniotrwałej jest na ogół większa niż 30 MPa. Wytrzymałość na ściskanie cegły ogniotrwałej zależy głównie od wytrzymałości samych cząstek surowca, twardości wiązania cząstek, liczby i istniejącej postaci porów oraz zdolności wiązania dodanego spoiwa.
5. Ponowne spalanie zmiany liniowej
Liniowa zmiana wypalenia jest wskaźnikiem cegieł ogniotrwałych wyrażającym stabilność objętościową w wysokich temperaturach. Odnosi się do resztkowego rozszerzania się lub kurczenia próbek cegieł ogniotrwałych po podgrzaniu do określonej temperatury przez określony czas i schłodzeniu do temperatury pokojowej. Proces ten prowadzi do nieodwracalnych zmian rozmiaru (długości) cegły ogniotrwałej, co odzwierciedla liniową szybkość zmian ponownego wypalania w procentach. W pewnych warunkach ryzyko ekspansji szczątkowej jest stosunkowo niewielkie. Odpowiednia ekspansja szczątkowa może wypełnić spoiny murarskie i poprawić żywotność muru, ale nadmierna ekspansja uszkodzi kształt muru i spowoduje jego zawalenie się. Nadmierny skurcz resztkowy może zwiększyć spoiny między cegłami w murze, wpłynąć na integralność muru, a nawet spowodować zawalenie się muru. Dopuszczalna szybkość zmian liniowych cegieł ogniotrwałych z różnymi materiałami wynosi na ogół nie więcej niż {{0}},5 procent ~ 1,0 procent.
6. Stabilność szoku termicznego
Wydajność cegły ogniotrwałej, która może wytrzymać szybką zmianę temperatury bez uszkodzeń, nazywana jest stabilnością szoku termicznego. Ta wydajność jest również znana jako odporność na szok termiczny lub odporność na nagłe zmiany temperatury. Jako pomiar należy przyjąć liczbę czasów hartowania i ogrzewania cegły ogniotrwałej od 1100 stopni do temperatury pokojowej. Cegła ogniotrwała jest niejednorodnym, kruchym materiałem. W porównaniu z produktami metalowymi, jego współczynnik rozszerzalności cieplnej jest większy, jego przewodność cieplna i elastyczność są mniejsze, jego wytrzymałość na rozciąganie jest niższa, a jego zdolność do wytrzymywania naprężeń termicznych bez uszkodzeń jest słaba, co prowadzi do niskiej odporności na szok termiczny.
